Carlos Andrés Pérez

3 MEP ministers gingen in December 1975, buiten het kabinet om, op bezoek bij de Venezolaanse president Carlos Andres Perez om hem te spreken over de bescherming van een mogelijk onafhankelijk Aruba. Op 29 december 1975 aanvaardde de Staten een motie van wantrouwen, die vervolgens door de gouverneur werden ontslagen.

Na de verkiezingen van zomer 1977 werd DP-er S.G.M (Boy) Rozendal aangewezen als formateur. Gezien de eisen van Betico Croes voor wat betreft een aparte status voor Aruba, koos Rozendal om MEP niet in zijn kabinet op te nemen. Het uitsluiten van MEP heeft tot hevige protesten geleid.

In de maanden na “mei 69” werden moties in de Staten aangenomen waarin gevraagd werd om minimumlonen en maximumprijzen in te stellen. Daarnaast werd het ambtenarenapparaat in de jaren zeventig sterk uitgebreid. Vakbonden speelden een grote rol, vaak onder verwijzing naar “mei 69” als intimiderend pressiemiddel bij onderhandelingen. Loonsverhogingen, verbeterde sociale voorzieningen, arbeids- en sociale wetgeving werden met voorrang uitgevoerd. Een nieuwe protectionistische politiek van import vervangende industrialisatie werd geïntroduceerd, waarbij binnenlands geproduceerde goederen tegen hun buitenlandse concurrenten werden beschermd met hoge tariefmuren of importverboden. Het marktbeschermingsbeleid is gebaseerd op de Landsverordening In- en Uitvoer uit 1969, PB 1969, no. 42. 

In de loop van de jaren tachtig kreeg de economie een aantal schokken te verwerken.

- De dollar steeg in waarde waardoor automatisch ook de Antilliaanse gulden 24% werd opgewaardeerd. Dit betekende dat op Curaçao geproduceerde goederen en diensten veel duurder werden voor het buitenland. Curaçao werd een duurte-eiland.

- De bolívar devalueerde waardoor ons eiland ook voor Venezolaanse toeristen te duur werd.

- Tot overmaat van ramp kondigde Shell, jarenlang de motor en aanjager van Curaçaos economie, haar vertrek aan. In 1985 zou de olie-maatschappij daadwerkelijk haar activiteiten op ons eiland staken. Het vertrek van Shell betekende een verlies van NAf 42 miljoen aan belastinginkomsten. Het eilandgebied Curaçao werd voor één gulden de nieuwe eigenaar van de raffinaderij, welke zij voor 20 jaar verhuurde aan de Venezolaanse olieproducent PdVSA.

- Het dok en de haven verkeerde, zeker na 1982, in een crisis. Mechanisering en automatisering in vele sectoren, plaatsten (dure) arbeidsplaatsen op de tocht.

- De Antilliaanse Luchtvaart Maatschappij (ALM) werd in toenemende mate in dienst van de Curaçaose arbeidsmarkt gebruikt. Structurele liquiditeitsproblemen waren het gevolg.

- Door wijziging in de belastingwetgeving van de V.S. in 1984, kwamen inkomsten uit de offshore sector onder druk te staan.