De discussies voor een vaste oeververbinding stammen al van de jaren dertig. Het toegenomen scheepvaartverkeer, door de komst van de olieraffinaderij, alsmede het toegenomen autoverkeer zorgde voor lange files en wachttijden op de Handelskade. Als de Emmabrug open stond voor de scheepvaart, kon het wachten in de auto voor een “foute” brug, zoals het in de volksmond werd genoemd, oplopen tot wel 45 minuten. Diverse plannen voor een vaste brug over de Annabaai of zelfs een tunnel onder de Annabaai, nabij het Water – en Riffort, werden opgesteld. In de gallery hieronder ziet u enkele ontwerpen die tussen 1946 en 1961 werden gemaakt. Uiteindelijk werd gekozen voor het ontwerp van een hoge stalen brug uit 1961. In 1962 werd begonnen met het grondwerk. In 1964 werden de 50 stalen secties in Nederland gebouwd. Deze werden per schip naar Curaçao vervoerd. Nadat de bruglandhoofden in 1966 waren afgebouwd, begon het werk om de 25 secties aan de Punda-zijde te monteren. Bij het aanbrengen van sectie 23, brak op 6 november 1967 de verankerde ophanging van deze brughelft en kwam 1600 ton staal met donderend geraas naar beneden vallen, gedeeltelijk in de Annabaai. De brug was ingestort. 15 bruggenbouwers waren bij deze ramp omgekomen.
Nadat een onderzoekscommisie had gerapporteerd over de oorzaak van de ramp werd in 1969 aangevangen met de hernieuwde montage. Nu begon men aan de Otrobanda-zijde te bouwen. In 1972 was de brug afgebouwd. Het stelsel van aanvoerwegen werd daarna afgerond. De brug werd op 2 maart 1974 opengesteld voor autoverkeer. De officiële opening vond plaats op Koninginnedag, 30 april 1974.
Meer informatie:
Nationaal Archief Curaçao. Fotocollecties: DOW, Fischer, Ter Hart, Scriwanek.
