Het Huygens ING levert een belangrijke bijdrage aan het onderzoek naar het slavernijverleden van Nederland overzee door het beschikbaar stellen van de database op de website:
http://dutch-caribbean.huygens.knaw.nl
In de eerste helft van de zeventiende eeuw ondergingen de Nederlandse koloniën in het Atlantische gebied een turbulente periode van oorlogvoering. Vanaf omstreeks 1670 kwam de West in rustiger vaarwater en werd geleidelijk aan een ‘nieuwe maatschappij’ gecreëerd. Daarbij ging het in het Caraïbisch gebied om de Nederlandse Antillen (Curaçao, Aruba, Bonaire, St. Maarten, St. Eustatius en Saba) en om vestigingen aan de Wilde Kust (Suriname, Berbice, Essequebo en Demerary). In deze gebieden werden plantages in allerlei soorten en maten aangelegd, die slechts konden renderen door de inzet van uit West‐Afrika aangevoerde slaven.
Het eigendom en het management van de plantages en van andere bedrijven waren niet alleen in handen van Nederlanders, maar ook van onder meer uit Brazilië afkomstige Sefardische Joden, van Franse Hugenoten en van Engelsen. Als gevolg van deze situatie ontstond een rijk geschakeerd palet aan multiculturele relaties, dat niettemin sterk gelaagd was naar juridische status (vrij of onvrij), kleur, rijkdom en godsdienst.
In 1814 moest Nederland, ten gevolge van de oorlogen van de Franse Revolutie en Napoleon, bij verdrag de vestigingen Berbice, Essequebo en Demerary aan Engeland afstaan. Deze gebieden werden door de Engelsen samengevoegd in Brits Guyana.
Met de afschaffing van de slavernij in 1863 werd een fundamentele stap gezet op de weg naar de ontmanteling van deze ‘klassieke’ maatschappelijke formatie van de West‐Indische koloniën.
Het project The Dutch in the Caribbean World, C. 1670‐C. 1870 bestaat uit twee delen. Enerzijds de voornamelijk Engelstalige archiefgids met relevante bronnen, die referenties aan archiefcollecties berustend in binnen‐ en buitenland (Nederland, Suriname, Curaçao, Engeland en Guyana) bevat.
Anderzijds de Engelstalige samenvatting van de voor de slavernij en de multiculturele verhoudingen belangrijke wet‐ en regelgeving, die zich alleen richt op de Antillen en Suriname.