Ali Inecia (Tio Ali)  bekend van de tambú groep Ali i su amigunan  houdt vaak voordrachten van ritmische poëzie. Hij wordt ook veel  gevraagd voor kinderfeesten en andere vormen van presentaties.

Zie.o.a.Tio Ali-Ta kome yerba

De verhalen die hij schrijft, brengt hij over in de vorm van liederen. Zie Tio Ali - Bitu

Tur Mucha Gusta Wega Panchito bevat een potpourri van traditionele spelletjes en kinderliederen

Wanneer is Tio Ali ontstaan? En hoe heeft Tio Ali zich ontwikkeld tot wat het is?

Officieel werd ik Tio Ali in 1994, dus ik ben al 27 jaar Tio Ali.Al op jonge leeftijd vond ik het heel leuk om te zingen, zowel in koortjes als op school, maar op gegeven moment was ik de gave daarvoor verloren. Op mijn 14e begon ik met het beoefenen van folkloristische dans, dit werd ook het begin van mijn artistieke leven. Als onderdeel van de dansgroep waar ik in zat, was er een tambú groep die de dansers muzikaal begeleidde. Hierin deed ik ook regelmatig mee als chapi-speler.

Een paar jaar later, rond mijn 18e, kwam Richard Hooi met poesía ritmiko (ritmische poëzie). Dat heeft mij doen switchen naar het bespelen van de tambú. Deze heb ik zelf thuis leren bespelen door naar de tambú te luisteren en de geluiden die het maakte met mijn mond na te bootsen. Ik wist niet precies wat ik aan het doen was, maar gaandeweg merkte ik dat het goed werkte, omdat je dit eigenlijk vanaf kinds af aan doet.

Op gegeven moment vond ik het zo fijn en begon ik er echt van te houden, dus begon ik veel te trainen en zelf ook als lead op te treden. Het eerste gedicht dat ik uitvoerde was Bekita van Elis Juliana. Iedereen vond het geweldig. En zo kwam ik op veel plaatsen terecht, mijn tambú en ik, en de ritmische poëzie. Zo begon het en zo kreeg het zijn draai.

Waar kwam de naam Tio Ali vandaan?

De naam Tio Ali onstond al toen ik dansles gaf aan kinderen, nog voordat ik op mezelf muziek maakte. De groepsleider zei tegen de kinderen dat ze me uit respect Tio Ali moesten noemen. Ik leerde de kinderen dansen en heb ze getraind om deel te nemen aan meerdere dansshows, waarvan de grootste uitgezonden werd op Telefiesta met Tante Irma. Zo begon Tio Ali eigenlijk, met het gevoel om vooral met kinderen bezig te zijn. Ik had zelfs de naam “Payaso Kontentu” (Blije Clown) bedacht, maar achteraf bedacht ik dat ik niet van vermomming hou.

Dit ging zo door totdat ik in 1993 stopte met mijn werk als bode en ik van mijn kunst mijn werk wilde maken. Het idee was toen nog dat ik naar kinderfeestjes toe zou gaan of een vaste locatie zou huren waar er kinderfeestjes gehouden konden worden. Het duurde even voordat dit op gang kwam, totdat Richard Hooi in 1994 voorstelde om in plaats van de kinderen te ontvangen, zelf naar de kinderfeestjes toe te gaan. Hij gaf me 50,- florin om een advertentie te plaatsen in de Èxtra. Nog geen 2 dagen later werd ik gebeld, en werd mij gevraagd wat ik aan zou doen. Ik dacht er niet te lang over na voordat ik antwoorde; folkloristische kleding.

Zo begon het dus eigenlijk met Tio Ali. Dat dit mijn werk heeft mogen worden is voor mij  een droom die is uitgekomen. In een hele korte periode is Tio Ali een explosie geworden, omdat iedereen die mijn heeft zien optreden ook wilde dat anderen een show van Tio Ali kon meemaken; tantes, ooms, neefjes en nichtjes. Mond-tot-mond reclame leidde ertoe dat Tio Ali meteen een groot succes werd. Ik werd ook uitgenodigd om op Aruba en Bonaire op te treden.

Kunt u misschien wat hoogtepunten delen tijdens uw werk als Tio Ali?

Hoogtepunten zijn er zeker. Ze zeggen wel eens dat profeten niet gewaardeerd worden in hun eigen land, maar ik heb het geluk dat ik veel waardering heb ontvangen. Bijvoorbeeld, Grupo Harmonia I Kueru die een festival van ritmische poëzie toegewijd hebben aan mij. Ook een dak van een speelschool is ooit vernoemd naar mij. Ook heb ik meerdere prijzen mogen ontvangen waaronder het Tula Award, het Grotini Award en vernoeming tot Lid in de Orde van Oranje Nassau en nog veel meer.

Wat ik vooral in mij werk als hoogtepunten ervaarde, waren de kinderen zelf, hun attentheid, en hoe ze bijdroegen aan de vorming van een lied die vervolgens een hit zijn geworden en onderdeel zijn geworden van mijn vaste repertoire, bijvoorbeeld het lied “Ban duna un brasa” of “Ma bai Soto.

U werkt dus al 27 jaar als Tio Ali. Is er een verschil tussen hoe het vroeger was en nu? En zijn er uitdagingen geweest om het draaiende te houden?

Ja het werd op gegeven moment minder. Rond het jaar 2000 vertrokken veel Curaçaoënaars naar het buitenland. Dus begonnen de aanvragen ook te verminderen en dit heeft zich sindsdien ook aangehouden. Het aantal aanvragen begon langzaam ook af te nemen omdat er steeds meer alternatieven kwamen voor kinderfeestjes. Feestjes worden tegenwoordig ook anders gevierd, men gaat bijvoorbeeld naar Sambil of huren een DJ in. De aanvragen die ik nu nog binnenkrijg, zijn van mensen die Tio Ali al kennen (van vroeger) en ervan overtuigd zijn dat dit de juiste entertainment is voor kinderen.

Hoe gaat Tio Ali verder?

Op dit moment hanteer ik de filosofie dat op punt in mijn leven ik me vooral moet richten op schrijven en publiceren. Dit zal op den duur dan ook overnemen. Ik ben ook handig in het gebruik van internet, dus wil ik ook dingen voor kinderen blijven doen via media. Maar ik zal me dus vooral richten op het schrijven van verhalen en gedichten. En dan nog steeds met de focus op educatieve doeleinden. Ik wil geen dingen doen waar mensen niet van zullen groeien.